EKONOMİ
Şereflikoçhisar’ın ekonomisinin birinci kaynağı tarım ve hayvancılıktır.
İkinci sırayı ticaret ve sanayi alır. Turizm potansiyeli değerlendirilemediği
için ekonomiye katkısı azdır.
1. TARIM
Şereflikoçhisar coğrafyasının yaklaşık % 69 tarım alanı, % 28’i çayır ve
meradır. Sulama yapılan tarım arazisi azdır. Peçenek Baraj Gölü, içme suyu
ve tarım alanlarını sulama amaçlı inşa edilmiş, Peçeneközü Deresi vadisinde
bulunan 1.410 hektar tarım arazisi sulanmaktadır. Seymenli ve Karabük göletleriyle bir kısım tarım arazisi sulanmaktadır.
Konya Vilâyet Salnâmeleri’nde Şereflikoçhisar coğrafyasında “Hınta
[buğday] ve şa’îr [arpa] ve çavdâr ve afyon ve burçak ve mercimek ve nohûd ve ızgın (bezir) ve zegrek (zeyrek/keten tohumu) ve karpuz ve kavun ve
üzüm” yetiştirildiği ve faaliyette bulunan “bezirhâne”lerin bulunduğu kaydedilmiştir. Günümüzde çavdar, afyon, ızgın ve zeyrek ekimi yapılmamaktadır.
Ayrıca Koçhisar için “bağlı bağçeli ve âb [su] ve havâsı latîf bir kasabadır.
Her nev’i sebze ve meyve hâsıl olur” ifadeleri kullanılmıştır. Üzüm bağları
ile meşhur Şereflikoçhisar’ın Avrupa’ya ve şehirlere nüfus göçü vermesi sonucu bağları yok denecek kadar azalmıştır.
Şereflikoçhisar coğrafyasında en yaygın tahıl ürünü arpa ve buğdaydır.
Diğer önemli tarım ürünleri kimyon, nohut, yulaf, aspir, şeker pancarı, ayçiçeği (çerezlik ve yağlık), kuru fasulye, kırmızı mercimek, kuru soğan, çerezlik kabak, patates, kavun ve karpuzdur. Yem bitkileri fiğ, mısır silajı ve
yoncadır.
“Hacıbekir kavunu” Şereflikoçhisar coğrafyasına mahsustur. Kokusu,
tadı ve dayanıklılığı ile marka olmuş ve adıyla meşhurdur.
Bölgede yetişen “Tepeköy kavunu” ve kuru soğan tüketiciler tarafından
tercih edilmektedir. Bazı köy /mahalleler ile şehir civarındaki mahallelerde
üzüm bağları ve meyve bahçeleri bulunmaktadır. Bahçelerde ceviz, kayısı,
vişne, kiraz, armut, elma, ayva, kara dut ve iğde sıkça görülür
2. HAYVANCILIK
Konya Vilâyet Salnâmelerinden Şereflikoçhisar coğrafyasında taşımacılıkta kullanılan deve ve atın yaygın olduğu anlaşılmaktadır. 1904 yılında Şereflikoçhisar kazâsında 79.877 koyun, 56.312 tiftik keçisi, 8.000 inek, 14.000
öküz, 4.000 deve, 1.880 manda, 3.000 bargir [beygir] ve kısrak ve 10.000
merkeb bulunmaktadır.
Şereflikoçhisar’da yaygın olan küçükbaş hayvancılıktır. En çok koyun,
tiftik keçisi ve kıl keçisi yetiştirilmektedir. Büyükbaş hayvancılık yapan işletmeler genellikle süt üretimi ve besicilik yapmaktadır. Ayrıca az sayıda da
olsa manda yetiştirilmektedir.
Kümes hayvancılığı genelde her köyde mevcut olup tavuk, horoz, kaz,
ördek ve hindi yetiştirilmektedir. Bölgede modern arıcılık giderek yaygınlaşmaktadır. Hirfanlı Baraj Gölü’nden elde edilen su ürünleri de ilçe ekonomisinde önemli yer tutar. İlçede Ziraat Odası, 8 Tarım Kredi Kooperatifi,
12 Tarımsal Kalkınma Kooperatifi ve 1 Pancar Ekiciler Kooperatifi faaliyet
göstermektedir.
3. SANAYİ VE TİCARET
Şereflikoçhisar’da sanayi gelişme sürecindedir. Küçük Sanayi Sitesi
1991 yılında faaliyete geçmiştir. Mobilyacılık, Oto Elektrik Tamirciliği, Tornacılık, Kaynakçılık, Oto Motor Tamirciliği, Madeni Yağ Satıcılığı, Oto Yedek Parçacılığı, Kaporta ve Boyacılık, Demir Doğramacılık, Küçük Sanayi
Sitesinin en hareketli sektörleridir. Besin sanayii ilçenin en eski ve yaygın
sanayi koludur. Merkezde, kasaba ve köylerde 25 un değirmeni, ayrıca ilçede
kurulmuş bir un fabrikası bulunmaktadır.
İlçenin en önemli sanayisi tuz imalathaneleridir. Tekel Genel Müdürlüğü’ne bağlı Kayacık ve Kaldırım tuzlaları Özelleştirme İdaresi tarafından
yapılan ihale ile özel şirketlere devredilmiştir. İlçede 7 adet banka şubesi
bulunmaktadır. Cumartesi ve Salı günleri kurulan pazar yeri ile merkezde
Mustafacık mahallesinde kurulan buğday pazarı, ilçe ticaretinin yoğun olduğu alanlardır. Bunun dışında bir yem fabrikası bulunmaktadır. Ayrıca madencilik ve nakliyatçılık da önemli ekonomik faaliyetlerdir. İlçe Ticaret Odasına
kayıtlı 597 (aktif), 1693 (pasif), Ziraat odasına kayıtlı 10.181 (aktif), 4.596
(pasif), Esnaf ve Sanatkârlar Odasın kayıtlı 642, Şoförler ve Otomobilciler
Odasına kayıtlı 492 üye bulunmaktadır.
Tarım ve ticaretin hakim olduğu ilçede 15.000 dolayında işçinin yurtdışında olması, yapılaşma ve ticarete canlılık getirmiştir. Özellikle yaz aylarında yurt dışında yaşayan yöre insanlarının gelmesiyle ekonomi büyük bir
canlılık kazanmaktadır.
4. TURİZM
Şereflikoçhisar coğrafyasında turizm potansiyeli mevcut olmasına rağmen tanıtım ve tesis yetersizliğinden değerlendirilememektedir. Türkiye’nin
ikinci büyük gölü olan Tuz Gölü, Türkiye’nin ve Şereflikoçhisar’ın en önemli doğal mirasıdır. 1660 km2 yüzey alanına sahip Tuz Gölü’nün yaklaşık 500
km2’si Şereflikoçhisar sınırları içindedir. Ankara-Adana karayolu üzerinde
Şereflikoçhisar Belediyesi’nin Tuz Gölü Dinlenme Tesisleri bulunmaktadır.
Ziyaretçiler burada ücretsiz Tuz Gölü’ne girebilmektedir.
Gezilecek yerler
* Hirfanlı Barajı, Geçitli (Hamidiye) mahallesi. Sahil şeridinde balık lokantaları mevcuttur.
* Parlasan (Değirmenyolu) mahallesinde bulunan Antik Parnassos şehri
kalıntıları.
* Karamollauşağı mahallesi yakınında Antik Sadagoltina harabeleri ve
mağaralar, geleneksel mimaride yapılar.
* Hacıenbiya mahallesinde Şeyh Hacı Enbiya Dede Türbesi.
* Şehir merkezinde Sultan Alâeddin (Kurşunlu) Camii.
* Şereflikoçhisar Kent Müzesi
* Peçenek Boğazı Piknik Alanı
* Peçenek Barajı
* Kayalı Boğaz ve Kağnı kayası
* Karasenir Dağı: Doğa yürüyüşleri için uygundur.
* Çalören kasabasında geleneksel mimaride yapılar.